De laatste dagen op Ambon (8)

.
De laatste dagen op Ambon (8)
Het vliegtuigje van Banda naar Ambon was met 12 passagiers behoorlijk vol. Ik mocht vanwege m’n lange benen direct achter de piloot zitten. Het voelde alsof ik zelf in de cockpit zat. Na een rondje om de vulkaan ging het noordwaarts richting Ambon, waar we al na 40 minuten arriveerden. Vervolgens met een taxi naar Passo, waar we ons bij het huis van Co en Omi lieten afzetten. Terwijl Hanoch later die middag weer richting Halong afreisde, gingen Martha en ik die middag nog even bij Tete en Ida langs. Beiden waren thuis, evenals hun 2 nog thuiswonende kinderen. Doordat het opeens behoorlijk ging regenen, konden we pas begin van de avond naar huis terug. Afgesproken dat we de dag voor ons vertrek nog even bij hun komen eten.
Voor de volgende dag staat er een rondrit door het noordelijk gedeelte van Ambon op het programma. Co heeft een auto geregeld, en ik ben aangesteld als chauffeur. Gelukkig heb ik inmiddels wel enige ervaring met het verkeer in Indonesie, alleen raak ik in de auto nog wel eens in de war met richtingaanwijzer en ruitenwisser. Ze zitten t.o.v. een Nederlandse auto net andersom. Het is zondag dus het is even wachten totdat iedereen uit de kerk is, maar uiteindelijk kunnen we om 12.00 uur vertrekken. We zijn met 8 personen in de auto en nog 2 personen op de motor. De eerste stop is vlak voor Alang, waar een leuk ingerichte plek uitzicht biedt op de baai, het dorp en de omliggende heuvels. Daarna rijden we door diverse islamitische dorpen tot aan het dorp Lima, waar jaren geleden een enorme aardverschuiving een groot gedeelte van het dorp wegvaagde. De verwoesting is nog steeds goed te zien. We worden in Lima door een vriend van Co gastvrij onthaalt met thee en broodjes. Het is al 16.00 uur dat we weer weg rijden, dus we moeten onze route drastisch inperken. De volgende stop is in Hila, waar we stoppen bij de plek waar vroeger de oudste kerk van Ambon stond. Tijdens de burgeroorlog is die afgebrand en er staat nu een replica. Alleen de indertijd gevluchte christenen zijn niet meer teruggekeerd, dus de kerk wordt feitelijk niet meer gebruikt. Het is intussen keihard gaan regenen, dus het duurt even voordat we de auto uitkunnen om de kerk te bekijken. Vlakbij de kerk staat het mooi gerestaureerde fort Amsterdam. en het is inmiddels droog genoeg om daar even wat foto’s te maken. Volgende bestemming is Hitu. We rijden het hele dorp door tot aan Mamala, een bekende plaats in de geschiedenis van Ambon. We moeten ondertussen verschillende bruggen over met provisorisch neergelegde planken. Zag er niet heel stabiel uit, maar gelukkig konden we er zonder problemen overheen. Het begint inmiddels toch wel laat te worden, dus we besluiten via de korte route terug te keren naar Passo, waar we om 18.30 uur aankomen. Net voor het donker wordt.
De volgende dag is de laatste dag van ons verblijf op Ambon. Hanoch heeft met Puken afgesproken om naar Ambon-stad te gaan en wij mogen de scooter van Co gebruiken voor nog een rondritje. We besluiten naar het strand van Liang te rijden. Het is een mooie rit ernaar toe en het strand zelf behoort tot de mooiste van Ambon. Het is vandaag maandag en er wordt nog hard gewerkt om de rommel van de zondag op te ruimen. Nadat we er koffie gedronken hebben, besluiten we om naar het dorp Waai te gaan. Dit keer om een waterval te bekijken waar we nog niet eerder zijn geweest. De waterval is vanaf het dorp 5 km landinwaarts. Er is vlakbij de waterval een leuk recreatiegebied ingericht. Van daaruit onder begeleiding van een gids nog een paar honderd meter over een steeds moeilijker begaanbaar pad. Bij een rivier aangekomen moet er nog 100 meter langs de rivierbedding en over rotsen geklommen worden. Martha houdt het hier voor gezien, en laat ons alleen doorgaan. Eerder die dag is mijn broekspijp uitgescheurd en tot overmaat van ramp breekt nu ook een van m’n slippers af, dus als een halve zwerver kom ik uiteindelijk bij de waterval aan. Als ik dit later aan Co vertel, heeft hij het niet meer van het lachen. Ik moet het aan iedereen vertellen.
Nadat we weer terug zijn bij het vertrekpunt, ik moeizaam lopend op 1 slipper, nemen we eerst maar even een bamisoepje om bij te komen. Daarna gauw op de scooter richting de bewoonde wereld, op zoek naar een winkel waar ze slippers verkopen. Gelukkig snel gevonden, bij de haven van Tulehu. Vervolgens gaat het, hoe kan het ook anders, regenen. Geduldig wachten we onder een afdakje tot het weer wat droger wordt en dan snel richting Passo. We hebben om half 2 afgesproken om bij Tete en Ida te gaan eten en gelukkig zijn we redelijk op tijd.
Later die middag gaan we in het winkelcentrum boodschappen doen voor de laatste avond op Ambon. Je weet nooit wie er op zo’n laatste avond nog langs komt. Weer gaat het keihard regenen, dus het is al donker als we weer thuis zijn. Het is die avond gezellig, maar het wordt gelukkig niet meer heel druk, dus we kunnen op tijd naar bed. Dat mag ook wel, want ons vliegtuig vertrekt al om 08.00 uur, dus ’s morgens om half 5 moeten we alweer op om ons klaar te maken. Co heeft een taxi geregeld die ons naar het vliegveld brengt en een kleine delegatie van de familie gaat mee om ons uit te zwaaien. Na het inchecken drinken we nog wat en nemen vervolgens afscheid. Geheel volgens schema vertrekt het vliegtuig vlak na 08.00 uur. En daarmee is een einde gekomen aan ons bijna 3 weken durend verblijf op Ambon en Banda.