Op weg naar Banda (6)
Door: Andre en Martha
Blijf op de hoogte en volg Andre en Martha
02 Januari 2018 | Indonesië, Ambon
Op weg naar Banda (6)
Vandaag gaat een grote wens van Hanoch in vervulling. We gaan naar Banda, de eilandengroep met een roemruchte VOC-geschiedenis. Voor Martha en mijzelf wordt dit dan het 3e bezoek, maar Banda verveelt nooit. Er is daar zoveel interessants te zien en moois te genieten.
Wat betreft de reis hebben we ons goed laten informeren. De snelle boot vertrekt om 09.00 uur vanuit Tulehu, dus als we op tijd vanuit Aboru vertrekken, zijn we ruim op tijd in de haven waar de boot naar Banda ligt. Eerst nemen we ’s morgensvroeg afscheid van de familie in Aboru. Een paar familieleden reizen met ons mee tot aan Tulehu. Het begint net licht te worden als we om 06.00 uur in de speedboot stappen. Inderdaad staan we na een voorspoedige oversteek al om 07.00 uur voor het loket in de haven van Tulehu om een kaartje te kopen, maar we moeten nog een uur wachten voor het loket open gaat. Oke, geen probleem. Er staan nog wat andere toeristen in de buurt, ook met bestemming Banda, dus dat komt wel goed. Na 08.00 uur gaat het loket open en kunnen we ons laten registreren, maar we krijgen nog geen ticket. Er moeten minimaal 20 passagiers zijn voordat de boot vertrekt. Na een uurtje staat de teller op 14 passagiers en na 1.5 uur krijgen we het droeve nieuws dat de boot niet vertrekt. Met een aantal andere passagiers het idee geopperd om Rp. 100.000 per persoon extra te betalen, als daarmee de boot kan vertrekken. Maar de beslissing is al genomen en wordt niet meer teruggedraaid.
We horen dat er laat die avond vanuit Ambon-stad ook een grote maar langzame boot richting Banda gaat. Dat wordt dus plan B. Afgesproken dat Hanoch met Eddie richting Ambon-stad gaat om bij de haven e.e.a. uit te zoeken. Martha en ik gaan ondertussen in Passo telefonisch informatie vergaren. Wat volgt is een dag vol met tegenstrijdige berichten. Op het einde van de middag weten we nog steeds niet zeker of er een boot is. We besluiten het er maar op te wagen, en in de loop van de avond rijden we richting Ambon-stad. Er blijkt inderdaad een boot te zijn en we kunnen meteen de tickets in ontvangst nemen en een plekje op de boot zoeken. Dat wordt uiteindelijk een plekje op een bankje op het voordek, dus van slapen zal niet veel komen. Gelukkig zijn we niet de enige en een beetje kletsend komen we de eerste uren wel door. Om 01.00 uur ’s nachts vertrekt de boot. Verwachte aankomsttijd 12.00 uur de volgende dag. Wat volgt is een nacht van een beetje kletsen, beetje lezen, beetje dommelen, de sterren en de uren tellen.
Eindelijk wordt het licht en enkele uren later worden de contouren van land zichtbaar. Vooral de vulkaan van Banda is vele kilometers ver te zien. Uiteindelijk meert de boot om 12.00 uur aan in de haven van Banda Neira. De eigenaar van het door ons gereserveerde guesthouse staat ons op de kade al op te wachten. En een uur later krijgen we onze kamers toegewezen en kunnen we even plat om bij te komen van de reis.
Vandaag gaat een grote wens van Hanoch in vervulling. We gaan naar Banda, de eilandengroep met een roemruchte VOC-geschiedenis. Voor Martha en mijzelf wordt dit dan het 3e bezoek, maar Banda verveelt nooit. Er is daar zoveel interessants te zien en moois te genieten.
Wat betreft de reis hebben we ons goed laten informeren. De snelle boot vertrekt om 09.00 uur vanuit Tulehu, dus als we op tijd vanuit Aboru vertrekken, zijn we ruim op tijd in de haven waar de boot naar Banda ligt. Eerst nemen we ’s morgensvroeg afscheid van de familie in Aboru. Een paar familieleden reizen met ons mee tot aan Tulehu. Het begint net licht te worden als we om 06.00 uur in de speedboot stappen. Inderdaad staan we na een voorspoedige oversteek al om 07.00 uur voor het loket in de haven van Tulehu om een kaartje te kopen, maar we moeten nog een uur wachten voor het loket open gaat. Oke, geen probleem. Er staan nog wat andere toeristen in de buurt, ook met bestemming Banda, dus dat komt wel goed. Na 08.00 uur gaat het loket open en kunnen we ons laten registreren, maar we krijgen nog geen ticket. Er moeten minimaal 20 passagiers zijn voordat de boot vertrekt. Na een uurtje staat de teller op 14 passagiers en na 1.5 uur krijgen we het droeve nieuws dat de boot niet vertrekt. Met een aantal andere passagiers het idee geopperd om Rp. 100.000 per persoon extra te betalen, als daarmee de boot kan vertrekken. Maar de beslissing is al genomen en wordt niet meer teruggedraaid.
We horen dat er laat die avond vanuit Ambon-stad ook een grote maar langzame boot richting Banda gaat. Dat wordt dus plan B. Afgesproken dat Hanoch met Eddie richting Ambon-stad gaat om bij de haven e.e.a. uit te zoeken. Martha en ik gaan ondertussen in Passo telefonisch informatie vergaren. Wat volgt is een dag vol met tegenstrijdige berichten. Op het einde van de middag weten we nog steeds niet zeker of er een boot is. We besluiten het er maar op te wagen, en in de loop van de avond rijden we richting Ambon-stad. Er blijkt inderdaad een boot te zijn en we kunnen meteen de tickets in ontvangst nemen en een plekje op de boot zoeken. Dat wordt uiteindelijk een plekje op een bankje op het voordek, dus van slapen zal niet veel komen. Gelukkig zijn we niet de enige en een beetje kletsend komen we de eerste uren wel door. Om 01.00 uur ’s nachts vertrekt de boot. Verwachte aankomsttijd 12.00 uur de volgende dag. Wat volgt is een nacht van een beetje kletsen, beetje lezen, beetje dommelen, de sterren en de uren tellen.
Eindelijk wordt het licht en enkele uren later worden de contouren van land zichtbaar. Vooral de vulkaan van Banda is vele kilometers ver te zien. Uiteindelijk meert de boot om 12.00 uur aan in de haven van Banda Neira. De eigenaar van het door ons gereserveerde guesthouse staat ons op de kade al op te wachten. En een uur later krijgen we onze kamers toegewezen en kunnen we even plat om bij te komen van de reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
